Adrian Kaszuba

Adrian urodził się 28.05.2000 roku w zwykłym szpitalu w Działdowie, skąd helikopterem przetransportowano go do Szpitala Dziecięcego w Olsztynie. W ciągu następnych kilkunastu godzin ze względu na pogarszający się stan przewieziony został do Kliniki Kardiochirurgii Instytut Pomnik Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie. Był bardzo malutki, ważył zaledwie 2,6 kg i był bardzo siny. 02.06.2000 roku wykonano zabieg Rashkinda, po kilku tygodniowym pobycie wypisano nas ze szpitala. Po przyjeździe do domu Adrian zaczął gorączkować, wezwaliśmy pogotowie i znowu skierowano nas do szpitala. Adrian był bardzo słaby, bardzo często łapał różne infekcje i więcej czasu przebywał w szpitalu niż w domu. Rósł i przybierał na wadze bardzo powoli, swoje pierwsze kroki postawił mając 1,5 roku. Mimo ciężkiej wady był bardzo radosny i ciekawiło go wszystko dookoła. Był ulubieńcem całej rodziny. Było nam bardzo ciężko, gdyż wiedzieliśmy, że najpoważniejsze operacje przed nami. 06.11.2002 roku przeszedł 1 operację na otwartym sercu, było to zespolenie Glenna do prawej tętnicy płucnej. Operacja udała się, ale nie obeszło się bez komplikacji i 17.11.2002 roku trzeba było wykonać drenaż worka osierdziowego. Kolejną operację na otwartym sercu przeszedł 01.06.2011 roku, była to zewnątrz sercowa operacja Fontana, która trwała kilka godzin i też zakończyła się sukcesem. Po operacji jedną dobę utrzymywany był w śpiące farmakologicznej. Po czterech tygodniach wróciliśmy do domu. Adrian z dnia na dzień czuł się lepiej, zniknęła sinica i mniej się męczył. Nie może grać w piłkę z kolegami, co jest jego marzeniem, ale jest lepiej niż było. Jako małe dziecko pytany przez rówieśników kim chciałby zostać, mówił: piłkarzem, strażakiem, policjantem. Teraz wie, że jest to niemożliwe. Jest bardzo mądrym chłopczykiem, interesuje się informatyką i bardzo lubi matematykę. Medycyna idzie do przodu i być może jego marzenia kiedyś się spełnią. Opisałam pokrótce historię mojego synka, ale nie sposób wyrazić słowami emocji i uczuć jakie wtedy przeżywaliśmy.
Jeśli państwo chcą pomóc w dalszym leczeniu Adriana, będziemy bardzo wdzięczny i z góry dziękujemy.