Maja Kozłowska

14.12.2011 roku trafiła na oddział szpitalny w Olsztynie po niepokojącym incydencie, który mógł świadczyć o niepełnoobjawowym napadzie anoksemicznym. Przetoczono jej krew i włączono leki. Spędziliśmy tam pierwsze święta Bożego Narodzenia :(

28.12.2011r przetransportowano nas ze szpitala w Olsztynie do IP Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie, gdzie od pierwszych dni wprowadzono Mai antybiotyk z powodu stanu zapalnego na płucach. Po terapii antybiotykowej możliwe było wykonanie diagnostycznego cewnikowania serca, po którym Maja została zakwalifikowana do operacyjnego leczenia wady.

Zbliżał się termin operacji (12.07.2012), kiedy to Maja zaczęła miewać objawy, które mogły wskazywać na ataki anoksemiczne. Było upalne lato i to mogło spotęgować okropne duszności u naszej córeczki. Wybraliśmy się w podróż do Warszawy i poprosiliśmy o przyjęcie nas na oddział. Na szczęście od razu zajęto się naszą córeczką i 02.07.2012 roku przyjęto nas na oddział kardiochirurgii. Co prawda czekaliśmy na planowy termin operacji, ale była to dla nas niesamowita ulga, że znajdujemy się pod dobrą fachową opieką szpitalną. Przed operacją na oddziale odnotowywano u Mai bardzo niskie saturacje.

12.07.2012r. (dzień operacji). Maja przeszła długą operację całkowitej korekty wady. Chodź początkowo wydawało się, że wszystko skończyło się pomyślnie niespodziewanie zaczęły się komplikacje.

13.07.2012 Z powodu utrzymującego się drenażu wykonano rewizję klatki piersiowej. Stan Mai po kolejnej operacji był bardzo ciężki. Pojawiały się epizody krwawień do centralnego układu nerwowego, konieczne było wprowadzenie dializ otrzewnowych.

16.07.2012 Ponieważ stan dziecka nie poprawiał się w sposób zadowalający wykonano w trybie pilnym diagnostyczne cewnikowanie serca. Podczas badania zamknięto Mai dwa najistotniejsze gałęzie krążenia odaortalnego, które powodowały dodatkowy napływ krwi do płuc. Dopiero po tym zabiegu stan Mai zaczął się poprawiać.

Dzięki niesamowitej chęci do życia Maja jest razem z nami i cieszy się nim tak jak reszta jej rówieśników. Obecnie boryka się z niedomykalnością zastawki tętnicy płucnej, wszczepionej zastawki Contegra oraz zastawki trójdzielnej. Ma przerośniętą prawą komorę i prawy przedsionek; wymaga przyjmowania leków i stałej kontroli kardiologicznej. Czeka ją długa i ciągła walka o lepsze jutro.