Sara Cudzich

Każdego dnia dziękujemy za to, że z nami jest, że zaczęła chodzić, samodzielnie jeść, jej rozwój niesamowicie postąpił i zagaduje nas na Amen.

4 lata, które Calineczka (wciąż jest drobniutką dziewczynką)ma za sobą nie były dla niej łatwe...3 cewnikowania serca, 2 operacje: banding tętnicy płucnej-wrzesień 2011, zespolenie systemowo-płucne-kwiecień 2013, niekończące się rehabilitacje, wizyty u specjalistów. Niestety problemy ze strony kardiologicznej nie chcą nas oszczędzić. Wynikiem złożonej wady serca jest nadciśnienie tętnicze, które na chwilę obecną uniemożliwia dalsze leczenie. Żyjemy jak na przysłowiowej "beczce prochu", ponieważ saturacja spada, Sara szybko się męczy, a mało tego często łapie infekcje. Robimy wszystko co możliwe-dieta, ćwiczenia, aromaterapia, leki, ale stan wciąż jest niestabilny.

Nasza córeczka jednak dzielnie walczy i co rusz nas zaskakuje. Jest bystra, kreatywna, pogodna, bardzo towarzyska. Kocha konie, kucyki, jelonka Bambi. Uwielbia czytać(zna wszystkie literki), układać puzzle, gotować i piec muffinki. Marzy o tym, aby pójść do przedszkola...tylko jak tu spełnić to marzenie. Odporność nie chce wzrosnąć, serduszko bardzo ją ogranicza.

Nie tracimy jednak nadziei! Jeśli wiara czyni cuda, trzeba wierzyć, że się uda!

Z całego serca prosimy o wsparcie!- w każdym tego słowa znaczeniu. Potrzeby rosną, a nam coraz trudniej wszystkie je finansować. PODZIEL SIĘ Z SARĄ SWOIM SERCEM!

Nasza Sara jest już 7-latką, z czego jest ogromnie dumna. Uważa, że jest już dorosła i ma swoje sprawy :) I ma dziewczyna charakter...marzenia i wizje na przyszłość.

Za nami 7 lat żmudnej pracy, doświadczeń, wyrzeczeń, ale jednocześnie cudów. Sara po operacji w 2013 roku miała się dość dobrze. Saturacja nie była najgorsza, przyjmowała leki na obniżenie nadciśnienia, oszczędzaliśmy Calineczkę i tak czas mijał. W roku 2015 przyszedł niestety kryzys. Sara czuła się gorzej, słabła z dnia na dzień. Była tak sina, że inne osoby nieświadome jej stanu pytały, czy jadła jagódki bo ma taką fioletową buźkę, albo czy ma pomalowane paznokcie. Ciężko oddychała, dusiła się i tak po raz kolejny rozpoczęły się wizyty w szpitalach, konsultacje i szukanie rozwiązań. O stateczna diagnoza spadła jak grom z jasnego nieba. Okazało się, że jedyną opcją leczenia jest przeszczep serca, ponieważ nadciśnienie nie obniża się i ryzyko wykonania operacji właściwych dla tej wady serca jest zbyt duże. I tak oto pod koniec 2015 roku Sarunia została zakwalifikowana do pilnej transplantacji w Zabrzu. Było naprawdę niedobrze. Byliśmy w domu, jednak życie wielce odbiegało od normalności. Sarę wykańczały podstawowe czynności, mdlała, nie miała na nic siły, praktycznie nie chodziła samodzielnie, trzeba było ją nosić na rękach, rehabilitacja była bardzo przemyślana, spokojna, dostosowana do możliwości fizycznych. Nasze życie zaczęło się coraz bardziej ograniczać...

W maju 2017 roku moja córeczka trafiła do szpitala w stanie krytycznym...i nie było wyjścia. Kardiochirurdzy musieli zaryzykować i operować, aby uratować Saruni życie. I udało się!!! 10 maja 2017 roku została przeprowadzona operacja - dwukierunkowe zespolenie Glenna. Kolejny raz Sara dzielnie walczyła i przyszedł lepszy etap w życiu. Mogła zacząć funkcjonować jak inni - jeść, wyjść na spacer,podejmować wysiłek i spełniło się jej marzenie - poszła do przedszkola - zerówki. Pierwszy raz w życiu znalazła się w grupie rowieśników.

Wada serca, którą ma Sara niestety wymaga kolejnych etapów leczenia. Czekamy na transplantację, jednak do momentu wykonania przeszczepu trzeba dziecko "utrzymywać przy życiu" i stąd przed nami kolejne zabiegi...Jedno uda się naprawić,ale za chwilę pojawiają się inne problemy. I tak po wizycie kontrolnej w lutym tego roku Sarunia została zakwalifikowana do następnej, 4 już operacji...Czekamy na wezwanie do szpitala...

Prosimy, wspierajcie Nas w naszej wędrówce!!! Pomóżcie Saruni spełniać marzenia!