Antoni Bartnik

Dzień dobry Wszystkim. 

To ja – przedszkolak Antoś. Kolejny rok i kolejna ulotka, czyli kilka zdań o mnie. Niedawno obchodziłem swoje szóste już urodziny. Jak ten czas leci…ale po kolei: w związku z wadą serca, którą stwierdzono u mnie kiedy jeszcze byłem w brzuszku (zrośnięcie zastawki pnia płucnego i niedorozwój prawej komory), na świat przyszedłem w Warszawie. Tam konieczne były dwie operacje ratujące moje młode życie. Po blisko trzech miesiącach pobytu w szpitalu trafiłem w końcu do domu. Kilka miesięcy względnego spokoju i znowu szpital. Tym razem Prokocim. Tam kolejne dwie operacje serduszka i zabieg tracheostomii, czyli rureczka w gardle, która pomagała mi swobodne oddychać. Miniony rok był jednym z najspokojniejszych odkąd pojawiłem się na świecie, ponieważ mój stan zdrowia na tyle się ustabilizował, że obyło się na kilku wizytach kontrolnych w Krakowie- Prokocimiu i Rzeszowie. Oczywiście pełni zdrowia i wydajności raczej nie osiągnę mając na uwadze moją wrodzoną wadę serca, niemniej cieszę się każdą chwilą spędzoną w domu z najbliższymi a nie w szpitalnej sali. Z dumą mogę się uczyć i bawić chodząc do przedszkola, co jakiś czas temu było niemożliwe. Niemniej codziennością dla mnie są leki, które przyjmuje stale o określonych porach, a które nie należą do najtańszych, rehabilitacja ruchowa i pomiary krzepliwości krwi (INR), który wykonuje się poprzez nakłucie paluszka. Co przede mną? W najbliższym czasie mam zaplanowany zabieg cewnikowania, czyli badanie serduszka od wewnątrz poprzez tętnicę oraz zabieg plastyki gardła po tym, jak usunięto mi rurkę tracheo.

Wszystkim, którzy wspierali i wspierają mnie i moją rodzinę tak duchowo, jak i materialnie składam serdeczne podziękowania. Jeśli chcesz i możesz mnie wspomóc, będę wdzięczny. 

Do zobaczenia. Antoś.