Antoni Woźniak

Nasz synek Antoś urodził się 25.07.2019 r. w Centrum Medycznym Ujastek w Krakowie. Następnego dnia został przewieziony do Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie Prokocimiu. U naszego synka w okresie prenatalnym, w 21 tygodniu, została stwierdzona poważna wada serca tzw. Zespół Niedorozwoju Lewego Serca, w skrócie HLHS. Oznacza to, że Antoś urodził się bez prawidłowo rozwiniętej lewej komory, a już do końca życia jego serduszko będzie wspomagane przez jedyną, prawą komorę. Dodatkowo ma również: hipoplazję łuku aorty oraz częściowy nieprawidłowy spływ żył płucnych. Antoś musi przejść 3 operacje na otwartym sercu w głębokiej hipotermii. Obecnie jesteśmy po pierwszej operacji metodą Norwooda. Operacja ratująca mu życie odbyła się 01.08.2019 r. w Prokocimiu. Następnie przebywał przez 7 tygodni na Oddziale Intensywnej Terapii Kardiochirurgicznej i Kardiologii w Krakowie. Jego pobyt w szpitalu był tak długi, ponieważ w międzyczasie złapał poważnego wirusa i musiał przyjmować silny antybiotyk, żeby dojść do siebie. 20 września mogliśmy zabrać go w końcu do domu, gdzie czekali na niego brat i siostra. Aktualnie przebywa cały czas w domu. Jest pod stałą opieką kardiologa. Rozwija się prawidłowo, jest wesołym i pogodnym dzieckiem.

25 kwietnia 2020r trafiliśmy ponownie do Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie Prokocim, z powodu spadających saturacji. Na oddziale kardiologii zostały zrobione badania, w tym echo serca, które wykazało, że potrzebujemy już kolejnej operacji. Termin został dość szybko wyznaczony. Po przeprowadzonych badaniach przed operacją okazało się, że wyniki nie są dobre. Jest infekcja i potrzebny antybiotyk, który brał przez 2 tygodnie. Zabieg został przełożony. W międzyczasie złapaliśmy bakterię pochodną E-coli i kolejny antybiotyk przez 12 dni. Kiedy w końcu wyniki badań były dobre i mogliśmy przejść operację, okazało się, że nie ma szybkiego terminu dla nas, są inne dzieci, które trzeba przepuścić, bo ich stan jest zły. Więc czekaliśmy 3 tygodnie w kolejce, nie mogliśmy wyjść do domu i tam poczekać. Siedzieliśmy na oddziale w nadziei, że termin nadejdzie wcześniej i my niczego znów nie złapiemy. W końcu nadszedł ten dzień. 19 czerwca 2020r Antoś przeszedł swoją drugą operację, która trwała ponad 5 godzin. Zniósł ją dzielnie. Po operacji prof. przekazał nam informacje, że wszystko się udało i nie było komplikacji. Jego stan jest stabilny i potrzebuje czasu, żeby do siebie dojść na Oddziale Intensywnej Terapii Kardiochirurgicznej. Po 9 dniach (29.06.2020) został przeniesiony na kolejny oddział Kardiochirurgii, gdzie mógł być już z mamą. Kilka dni później (03.07.2020) stan był na tyle dobry i wyniki badań też, że mogliśmy go znów zabrać do domu. 

21 czerwca 2022 r. trafiliśmy ponownie do szpitala na oddział kardiochirurgii, gdzie kolejnego dnia miał trzecią operację. Trwała ona ponad 7 godzin. Zniósł ją dzielnie. Prof. przekazał nam dobre informacje, że zrobił to, co zaplanował, bez większych problemów. Niestety po kilku dniach u Antka zaczęły pojawiać się komplikacje, i zaczęła się walka o niego. Przez to długo był na OIOM-ie. W końcu jego stan zaczął się poprawiać i mama mogła już z nim być. Nadszedł dzień, w którym mogliśmy zabrać go do domu, gdzie czekało na niego rodzeństwo. Niestety nasza radość nie trwała długo, ponieważ rana pooperacyjna zaczęła ropieć, co wymagało kilku kolejnych wizyt w szpitalu w celu wyczyszczenia rany. Dodatkowo wdała się infekcja bakteryjna, i syn musiał spędzić jakiś czas w szpitalu pod opieką lekarzy. Dostawał też różne antybiotyki w celu zwalczenia tej infekcji. Obecnie jego stan jest stabilny. Jesteśmy cały czas pod opieką lekarzy w Krakowie.

Uprzejmie prosimy wszystkich ludzi dobrej woli o wsparcie i pomoc finansową oraz przekazanie 1,5% podatku na dalsze leczenie i zakup leków. Będziemy bardzo wdzięczni, jeśli zdecydujecie się wesprzeć mnie i moich rodziców w tej walce.