Antonina Gackowska

Mam na imię Antosia. W październiku skończyłam 2 latka. W swoim krótkim życiu przeszłam już więcej niż niejeden dorosły. W siódmej dobie życia miałam pierwszą poważną operację serca. Jestem bardzo waleczną dziewczynką, więc mimo tego, że moje serduszko przez pierwsze dwie doby po operacji nie chciało zacząć poprawnie pracować – nie poddałam się. Niedługo czeka mnie kolejna, bo zastawka aortalna w moim serduszku nie nadąża za wzrostem. Bardzo się boję, ale wierzę, że i tym razem sobie poradzę.

Moje problemy wynikają z zespołu Di George’a, który spowodował utratę części materiału genetycznego zlokalizowanego na 22 chromosomie. Urodziłam się również z głębokim niedosłuchem, ale dzięki implantom ślimakowym świat dźwięków jest mi znany. Coraz więcej rozumiem i powoli zaczynam mówić. Mam mocno obniżone napięcie, przez co chodzę dość chwiejnie, ale dzięki swojej wytrwałości i rehabilitacji robię postępy. Moja odporność jest obniżona. Mam mniej limfocytów niż zdrowe dziecko, przez co często choruję na zapalenie uszu i płuc, które w pierwszym roku mojego życia prawie za każdym razem kończyło się pobytami w szpitalu.

Przez pierwsze osiem miesięcy, mama i tata karmili mnie sondą do żołądka, bo po operacji serca i 2-miesięcznym pobycie w szpitalu zatraciłam odruch ssania. Dopiero uczę się pić z kubka i nie krztusić wodą. To tylko niektóre z moich życiowych wyzwań. Stawiam im dzielnie czoła, ale bez ludzi o dobrych sercach, to nie byłoby możliwe. Jeżdżę z rodzicami do lekarzy i specjalistów z całej Polski. Od poniedziałku do piątku uczestniczę w ośmiu zajęciach terapeutycznych, które wspierają mój rozwój. Będę niezmiernie wdzięczna za Twoje wsparcie. Koszty leczenia i dojazdów do specjalistów są wysokie i stale rosną. Dzięki Twojej pomocy rodzice będą w stanie zapewnić mi odpowiednie warunki do rozwoju. Serdecznie dziękuję!