Franciszek Czyszak

Franek urodził się 9 stycznia 2017 roku w CZMP w Łodzi. Od 29. tygodnia ciąży wiedzieliśmy, że urodzi się z bardzo poważną wadą jaką jest HLHS - hipoplazja lewego serca. Kolejne tygodnie upływały w nerwowym oczekiwaniu na przyjście na świat naszego maluszka. 2 stycznia zameldowaliśmy się w Łodzi. Czas do porodu wlókł się strasznie, ale dość niespodziewanie (niespodziewanie, bo planowym terminem był 15 stycznia) już tydzień po przyjeździe na świat przyszedł tak długo przez nas oczekiwany Franuś.

Kilka dni w klinice neonantologii, potem przeprowadzka na kardiologię. Pierwsze badania, pierwsze rokowania i przygotowywanie maluszka do operacji - 23 stycznia, równo dwa tygodnie po narodzinach - wreszcie nadszedł ten dzień. Operacja Norwooda - pierwszy z trzech etapów w ratowaniu serduszka Franka. Kilka minut po ósmej odprowadziliśmy Frania pod windę bloku operacyjnego. Powiedzieliśmy mu "do widzenia", bo przecież za parę godzin będziemy się widzieć, świadomi oczywiście ryzyka jakie niesie ze sobą operacja na otwartym sercu u takiego maleństwa. Te kilka godzin to były katusze dla ciała, a zwłaszcza umysłu? Wreszcie po kilku godzinach oczekiwania, operacja się zakończyła. Krótka aczkolwiek bardzo rzeczowa analiza przebiegu operacji przez prof. Jacka Molla brzmiała: "Zrobiliśmy wszystko co było zaplanowane, wszystko poszło dobrze - teraz czekamy" była dla Nas dokładnie tym co chcieliśmy usłyszeć. Po trzech dniach Franek się obudził. I zaczął powolutku dochodzić do siebie? Blisko dwa tygodnie na Intensywnej Terapii Kardiochirurgicznej, które z racji tego, że można było odwiedzić malucha tylko 3 razy dziennie (co oczywiście jak najbardziej zrozumiałe) z perspektywy czasu były chyba najtrudniejsze. Ale w końcu Franio na tyle odzyskał siły, że został przeniesiony na oddział kardiochirurgiczny.

Aktualnie Franio jest po 3 zaplanowanych operacjach , ma 7 lat ,gra w piłkę nożną i chodzi do pierwszej klasy. 

Wielkie wyrazy podziękowania dla całego personelu szpitala, zaczynając od prof. Molla, dr. Stanek , dr. Janiak , dr Otrowska po każdą z pań pielęgniarek i wszystkich osób, które opiekowały się naszym małym serduszkiem.

Trzymamy kciuki i życzymy dużo zdrówka i serc ze stali wszystkim "sercowym" maluchom.

Warto być pozytywnie nastawionym do tego wszystkiego, choć nie jest łatwo.