Kamil Drożdżewski

Kamilek urodził się w 2013roku, w 38 tygodniu ciąży poprzez cesarskie cięcie z powodu wysokiego tętna płodu. Po urodzeniu dostał 10 punktów. Podczas 3 szczepienia u Kamila pediatra wysłuchała, że coś jest nie tak. Dostaliśmy skierowanie do poradni kardiologicznej. 30 lipca 2013 mieliśmy wizytę u dr. Perdeusa. Po badaniach stwierdzono: kardiomiopatię rozstrzeniową z zaburzeniami rytmu serca oraz podejrzenie WBG. Lekarz stawał na głowie żebyśmy jak najszybciej trafili do specjalistycznego szpitala. Najpierw CZD w Warszawie oraz Szpital na Litewskiej w Warszawie odmówili przyjęcia Kamila. W pierwszym momencie mieliśmy jechać do Krakowa. Po kilku minutach była decyzja, że jedziemy do ICZMP w Łodzi. Kamila stan był zagrażający życiu. Ratownicy z Pogotowia wezwali helikopter do przewiezienia Kamila.

Po spędzeniu 2 tygodni na oddziale intensywnej terapii stwierdzono: Ustawiczny częstoskurcz przedsionkowy oraz przedsionkowe zaburzenia rytmu. Ustawiono dawkowanie leków, które miały pomóc. Jeden z leków sprowadzaliśmy z Niemiec. Po 2 tygodniach okazało się, że leki nie działają tak jak powinny. Spędził kolejne 2 tygodnie na intensywnej terapii w celu modyfikacji leczenia. Każdy nasz pobyt w szpitalu kończył sie modyfikacją  leków. W kwietniu 2014 rozpoznano ektopiczny częstoskurcz przedsionkowy (AET) oraz przedsionkowe zaburzenia rytmu. Na dodatek stwierdzono też atopowe zapalenie skóry. W grudniu 2016 nie można było sprowadzić leku. z Niemiec. Zmieniono mu ten lek na Polski zamiennik i podjęto decyzję o konsultacji Kamila pod kątem zabiegu ablacji ze Szpitalem  w Poznaniu. W styczniu otrzymaliśmy informację, że Poznań nie podejmie się zrobienia zabiegu. Polski zamiennik Lanitopu nie działa tak jak powinien. 14 marca Kamil wyjeżdża na oddział w celu zrobienia badań i ustawienia od nowa leków. Na oddział trafiamy z rozpoznaniem: częstoskurcz przedsionkowy oraz bradykardia do 30.

Po kontroli w poradni i kontrolnym holterze w lipcu trafiliśmy na oddział w trybie natychmiastowym z powodu modyfikacji leków, które przestają działać. W grudniu 2018 roku Kamil przeszedł zabieg ablacji w Poznaniu. Usłyszałam od lekarza wykonującego ablację, że zabieg się udał. Po kontrolach w poradni i kontrolnych holterach w Łodzi w ICZMP po 3 latach usłyszałam, że żyła która była wypalana odnawia się. Po każdym holterze czekamy na wyrok kiedy nastąpi decyzja o kolejnej ablacji. Na tą chwilę u Kamila jest 12% zaburzeń na dobę.