Marcel Piotrowicz

Marcel urodził się z ciężką złożoną wada serca. W wieku 9 miesięcy (obecnie ma 4 lata) przeszedł w ICZMP w Łodzi skomplikowaną operację serca (Tetralogia Fallota) w krążeniu pozaustrojowym. Miał szczęście, że w ogóle się udała, po otwarciu klatki wszystko wyglądało bardzo źle. Zapłacił jednak  za to wysoką cenę - podczas operacji wystąpił udar mózgu. Miał 3 na 4 powikłania neurologiczne.  Bardzo długo dochodził do zdrowia (ciężki stan w przebiegu  pooperacyjnym, niewydolność krążenia, zmiana niedokrwienno - obrzękowa w lewej półkuli móżdżku oraz skrzeplina w świetle spływu zatok żylnych, spastyczny niedowład prawostronny),. Kardiochirurdzy musieli mu również uszkodzić zdrowe zastawki, aby poszerzyć tętnicę płucną. W przyszłości zastawki będą prawdopodobnie do wymiany, ale na razie organizm jakoś sobie radzi. Tętnica płucna przez te trzy lata  od operacji też już się zwęziła. Tak to już jest, że nigdy nie wiesz co się może wydarzyć. Wychodzisz z jednego a los ci już nową niespodziankę szykuje.

Kolejny problem zaczyna stanowić rotacyjna miednica, która powoduje, że Marcel zaczyna mieć krótszą nóżkę w wyniku nieprawidłowej pozycji, w której obecnie się znajduje (leżącej), ponieważ po udarze dostał całkowitego porażenia i  nie siedzi ani nie chodzi. Dławi się również podczas przyjmowania posiłków, wewnętrzne organy ma również porażone.

Żyjemy z dnia na dzień, nie wiedząc co nam przyniesie jutro i skupiając się tylko  na jednym - pomocy dla niego.

Marcel jest pod opieką wielu lekarzy, różnych specjalizacji. Wymaga długoletniej, kosztownej i systematycznej rehabilitacji oraz sprzętu - przez 7 dni w tygodniu, by nastąpiła stymulacja pracy mózgu i odzyskał odpowiednie napięcie mięśniowe. Pragniemy, aby wreszcie zaczął chodzić, bo kilkunastokilogramowego malca ciężko jest nam dźwigać. Robimy co możemy, wykorzystujemy wszelkie możliwe dostępne środki. Terapeuci, pod których jest opieką (fizjoterapeuci, psycholodzy, logopedzi, neurologopedzi, instruktorzy hipoterapii i terapii czaszkowo-krzyżowej) są z niego bardzo zadowoleni, bo pomimo bardzo ciężkiej pracy jaką musi codziennie wykonać i trudu bardzo dzielnie to znosi a efekty są naprawdę zaskakujące.  Marcel jeszcze nie potrafi samodzielnie siedzieć (jedynie podtrzymywany przez specjalisyczny sprzęt), ale nastąpił już  duży krok naprzód. Bawi się zabawkami, reaguje na nas, wygłupia i energia go rozpiera.  

Jeżeli macie ochotę wesprzeć leczenie Marcela o co pięknie prosimy przekaż mu swój 1%Na pewno zostanie dobrze zagospodarowany.

Rodzice Marcelka.