Mikołaj Błajda

Mikołajek urodził się 1.03.2018 r. to nasze pierwsze dziecko, ciąża przebiegała prawidłowo, urodził się zdrowym chłopcem dostał 10 pkt wg skali Apgar 5.03.2018 r. wróciliśmy do domu było wszystko dobrze po 3 tyg zaczął ulewać potem były to chlustające wymioty, szybko do lekarza waga spadła, odwodnienie do tego wysoka żółtaczka, po badaniu USG zdiagnozowali wrodzone przerostowe zwężenie odźwiernika, skierowali nas do Lublina najpierw na patologi noworodków był naświetlany aby obniżyć wysoki poziom żółtaczki, 26.03 była wykonana operacja laparoskopowo przebiegła prawidłowo, miał zapalenie spojówek dostaliśmy recepty i 30.03 wróciliśmy do domu. Byliśmy pod kontrola neonatologa.

W domu Mikołajek wracał do sił, nabierał na wadze i w ogóle żyliśmy sobie spokojnie bez żadnych infekcji, bawił się śmiał, nic po nim nie było widać że coś się dzieje, tylko trochę niepokoiła nas jego potliwość podczas karmienia piersią i po spaniu mokra poduszka ale było bardzo gorąco więc pomyśleliśmy, że przez pogodę, chodziliśmy na rehabilitacje bo miał zaburzenia mięśnia asymetrycznie 10 minut wytrzymywał potem płacz , rehabilitantka podpowiedziała że może z niedoboru witaminy D... Postanowiliśmy zrobić badania kontrolne, miał anemie dostaliśmy żelazo, ale  pediatra wysłuchała jeszcze szmery w serduszku i dała pilne skierowanie do kardiologa czekaliśmy z niecierpliwieniem tydzień na wizytę w Zamościu.

27.08.2018 r. Mikołajuś miał 5,5 miesięcy, gdy zrobione zostało echo serca ,szok dla wszystkich podejrzenie kardiomiopatii roztrzeniowej z upośledzeniem kurczliwości lewej komory serduszka i znowu pilnie do Lublina, musieliśmy się jeszcze wrócić do domu i się spakować. Jechaliśmy do szpitala Mikołajek spał  a my nie wiedzieliśmy co się będzie działo mieliśmy nadzieję że to pomyłka. Chwile po północy potwierdziły się diagnozy wzięli Mikołajka na OIOM i już nas nie wpuścili strach, lęk że Mikołajek tam sam nie mogliśmy w to nadal uwierzyć...po 8 rano kazali dzwonić i się dowiadywać do dalej, przekazali nam o przewiezieniu Mikusia do CZD  w Warszawie na oddział kardiologii około 10 pojechałam z Mikołajkiem w karetce a mąż za nami samochodem...Tam badania i potwierdzenie choroby serduszka,(miał też gronkowca, po wyleczeniu, złapał infekcję więc kolejny antybiotyk), po włączeniu leków dożylnych i doustnych liczyliśmy że się poprawi lecz nie udało się, więc trzeba było operować, 20.11.2018 r. zrobiono mu komunikacje międzyprzedsionkową (przedsionek się powiększył i krew zalegała) następnie 26.11 banding pnia tętnicy płucnej wszystko się na szczęście udało tydzień po pobycie na oiom poszedł na kardiochirurgie, a po 5 dniach z powrotem na kardiologię tam powoli wracał do siebie,złapał znowu infekcje gardła dostał antybiotyk. Święta Bożego Narodzenia zbliżały się, powoli pakowaliśmy się bo było wszystko dobrze i wskazywało że wracamy do domu, podczas echa serca wyszło że zbierał się płyn w osierdziu więc musieliśmy poczekać, nie było go na tyle dużo że został podawany furosemid na szczęscie wszystko się udało i 16.01.2019 r. wróciliśmy szczęśliwie do domu :)

W tym roku 2024 r. Mikołajek skończył 6 lat, przez ten czas było różnie, jest po licznych cewnikowaniach serca, rezonansach serca, pobraniach krwi a to dla niego najgorsze, być może będzie potrzebował operacji założenia nowego bandingu, narazie czekamy... Do tego nam doszły wizyty u alergologa, urologa ponieważ ma dwie bakterie i miał problemy z oddawaniem moczu jesteśmy w trakcie leczenia, odwiedzamy też logopedę i oczywiście stomatologa. Mimo wszystko jest radosnym chłopcem. 

Prosimy o przekazanie 1,5 % podatku pomogą nam opłacić  leki, wyjazdy na kontrolę serduszka (mamy 300km w jedną stronę) i na dodatkowych specjalistów (alergolog, urolog, logopeda, stomatolog) 

Rodzice Ewelina i Mateusz