Pola Lato

Pola urodziła się 30.10.2018 roku, w 40 tygodniu ciąży. Była ślicznym, różowym bobasem o wadze 3790 g. Uzyskała 10 punktów w skali Apgar i nic nie wskazywało na to, czego mieliśmy dowiedzieć się później...

W 2 dobie życia, Pola została przeniesiona na Oddział Neonatologii i Intensywnej Terapii Noworodków, ze względu na zdiagnozowany szmer nad sercem. Zaś w 5 dobie, nasza mała córeczka, została przewieziona, specjalistycznym transportem , na Oddział Kardiologii Dziecięcego Szpitala Klinicznego w Lublinie. Szmer nasilił się, ponadto czasowo występowało przyspieszenie rytmu akcji serca, tachykardia. Diagnoza, jaką usłyszeliśmy, wstrząsnęła nami... A po słowach, które wypowiedział lekarz, "Państwa dziecko ma wadę serca, a właściwie 3..." można powiedzieć, że nasz dotychczasowy świat legł w gruzach, a rozum nie był w stanie przetworzyć tego, co kardiolog miał dalej do powiedzenia. Rozpoznanie: zespół wad serca, obserwacja w kierunku Tetralogii Fallota. U Poli, początkowo zdiagnozowano ubytek przegrody międzykomorowej, zwężenie zastawki pnia płucnego, dekstrapozycję aorty na prawo, czyli składowe tetralogii, a dodatkowo ubytek przegrody międzyprzedsionkowej.

W ciągu kolejnych 13 miesięcy, nasza córeczka była pod stałą opieką kardiologów z DSK w Lublinie, a także Kliniki Kardiologii Instytutu Pomnika Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie. W tym okresie była wielokrotnie hospitalizowana w obu miejscach, a podczas pobytów na oddziale, wykonywano szereg badań kontrolnych. Początkowa diagnoza potwierdziła się i jako rozpoznanie wady serca opisywano Zespół Fallota, siniczną, złożoną wadę serca. Na skutek zwężenia tętnicy płucnej, nastąpił przerost prawej komory serca.

Po kolejnej wizycie w CZD, po kolejnym konsylium lekarskim, na którym omawiano przypadek naszego dziecka, zostaliśmy zaproszeni na rozmowę z kardiologiem dziecięcym oraz kardiochirurgiem, na której poinformowano nas o zakwalifikowaniu naszego serduszka do korekty wady, a także o planowanym terminie, przebiegu operacji oraz o procesie całej hospitalizacji. Pełni obaw, ale i nadziei czekaliśmy na wyznaczenie terminu operacji. Można powiedzieć, że w pewnym sensie wyczekiwaliśmy jej, kiedy podczas wysiłku, wzmożonego płaczu, czy nerwów, naszej kruszynce mocniej siniały ustka, paluszki robiły się jagodowe, a sama Pola robiła się wiotka i senna. Najgorsza w napadach anoksemicznych, czyli tych epizodach zasinienia, była bezradność rodzica. Nasza pomoc w tej sytuacji kończyła się na próbie uspokojenia córki, przytulenia i po prostu przeczekania kilku minut, aż wszystko wróci do „normy”.

2.12. 2019 roku nasza córka przeszła operację, korekcję wady. Zamknięto ubytek międzykomorowy, wycięto przerośnięte belki mięśniowe z drogi odpływu prawej komory, poszerzono drogę wpływu prawej komory, poszerzono pień płucny, zamknięto ubytek międzyprzedsionkowy. Operacja odbyła się w krążeniu pozaustrojowym, a Pola została wprowadzona w stan hipotermii. Operacja zakończyła się po 4h, bez komplikacji. Dla nas to były zarówno najdłuższe, jak i najważniejsze godziny, otwierające kolejny, szczęśliwszy etap w życiu naszej rodziny. Dzień przed Wigilią Bożego Narodzenia, po pięciu tygodniach pobytu na oddziale, Pola została wypisana w dobrym stanie do domu, gdzie mogliśmy wspólnie spędzić świąteczny czas, w rodzinnej, spokojnej atmosferze.

Cały czas jesteśmy pod specjalistyczną opieką , zarówno  w Lublinie, jak i w Warszawie. Czekają nas kolejne wyjazdy na kontrole, a także rehabilitacja. Wiąże się to, z kosztami, które znacznie obciążają budżet rodzinny. Dojazdy, nocleg rodzica, który w ciężkich chwilach, jakie dziecko przeżywa w szpitalu, chce być jak najbliżej dziecka. W tej sytuacji zwracamy się do Państwa o wsparcie, w tej niełatwej dla nas drodze do pełnego zdrowia naszej córki, Poli Lato.