Stefania Gańczak

Stefania urodziła się 20 lutego 2021 r. i wniosła w nasze życie mnóstwo radości wymieszanej z lękiem. Jeszcze w ciąży dowiedzieliśmy się, że nasza wspólna droga rozpocznie się od nierównej walki, a nasza córka będzie musiała zmierzyć się z trudnościami, jakie niesie ze sobą życie z jedną komorą serca.

Stefcia urodziła się z zarośniętą zastawką trójdzielną, ubytkiem międzykomorowym, niedorozwojem prawej komory serca, hipoplazją łuku aorty oraz koarktacją aorty. Czeka ją skomplikowane i długie leczenie. Pierwsza operacja, która uratowała jej życie, odbyła się 12.03.2021 r. Niestety, Stefcia musiała zmierzyć się z szeregiem komplikacji, które sprawiły, że pobyt w szpitalu przedłużył się. W opłucnej zbierał się płyn, który utrudniał oddychanie. Niezbędna była dodatkowa operacja, która pozwoliła zamknąć przecieki. 

4 czerwca nadszedł jeden z najszczęśliwszych dni w naszym życiu. Nasza córka pierwszy raz wyszła do domu! W ciągu kilku następnych miesięcy kilkukrotnie przebywaliśmy na szpitalnym oddziale w celu kwalifikacji Stefci do dalszego leczenia. We wrześniu, w trakcie cewnikowania serca, zostało odkryte krążenie oboczne. W trakcie konsylium, lekarze zadecydowali o jego zamknięciu. Z powodu ryzyka niewydolności krążenia, po zabiegu musiała zostać wykonana kolejna operacja. 

20 października 2021 r. Stefcia skończyła 8 miesięcy i po raz kolejny znalazła się na stole operacyjnym. Kardiochirurdzy wykonali dwukierunkowe zespolenie Glenna, czyli drugą z trzech operacji przy sercu jednokomorowym. Tym razem udało się bez komplikacji i już 2 tygodnie po operacji mogliśmy wrócić razem do domu!

Po dwóch operacjach wydolność Stefci uległa znacznej poprawie, a przez kolejne miesiące Stefcia dzielnie walczyła o sprawność, rozwój ruchowy i budowanie masy ciała, która po wyjściu ze szpitala po zespoleniu Glenna nieznacznie przekraczała 5 kg. Niestety, ale coś co zostało z nami na dłużej to problemy z jedzeniem, przez co Stefcia przez ponad 2 lata swojego życia była karmiona za pomocą sondy. 

Stefcia spędziła wiele godzin na różnego rodzaju zajęciach, poznała i "dała popalić" wielu specjalistom. Odwiedziliśmy wiele gabinetów neurologopedycznych, logopedycznych, specjalistów od karmienia, rehabilitacji ruchowej, osteopatów, dietetyków, czy psychologów. Dzięki ciężkiej i mozolnej pracy Stefcia pomimo problemów z napięciem mięśniowym zaczęła kolejno siadać, wstawać, chodzić, a teraz biega i pokonuje przeszkody na salach i placach zabaw. Po długiej i ciężkiej walce, a także po 3 turnusach w Gdańsku Stefcia wreszcie nauczyła się jeść. Godziny masaży, ćwiczeń i elektrostymulacji przyniosły spektakularne efekty - Stefcia samodzielnie je. Nadal jednak wymaga rehabilitacji i ćwiczeń, uczęszcza do logopedy, aby nauczyć się mówić, a także bierze udział w terapii integracji sensorycznej. 

Stefcia jest najradośniejszą dziewczynką, jaką znamy! Daje nam dużo radości i pokazuje jak wiele można znieść i przezwyciężyć, uczy nas jak można cieszyć się życiem i czerpać z niego wszystko, co najlepsze niezależnie od przeciwności i zawirowań. To bardzo buduje i daje nam siłę w momentach, gdy zaczyna nam - rodzicom jej brakować. 

Przed Stefcią jeszcze jedna operacja w krążeniu pozaustrojowym oraz liczne pobyty w szpitalu. Walka o "normalne" funkcjonowanie to ciągła rehabilitacja, zażywanie leków, badania, wizyty u specjalistów, dlatego dziękujemy wszystkim, którzy wspierają nas w walce o życie i sprawność naszego dziecka. 

Rodzice Stefci