Gniewomir Lenert

Gniewko przyszedł na świat 3 lipca 2021 roku, przy wadze 2,5 kilograma i wielkiej niewiadomej, jak zachowa się jego serduszko. Czekał na niego cały pokój specjalistów. Tak długo baliśmy się tego, jak będą wyglądać jego pierwsze chwile na świecie, że nie starczyło nam czasu na radość z powodu narodzin dziecka. Po prawie 3 tygodniach w szpitalu, intensywnym monitorowaniu pracy serca, w końcu trafiliśmy do domu. Tetralogia Fallota, siniczna wada serca, z agenezją przewodu tętniczego, niedosłuch lewostronny, podejrzenie wad genetycznych i obniżone napięcie mięśniowe. Wszystkie te nazwy okropnie nas przerażały.

Pierwsze dni były dla nas ogromnym wyzwaniem, a w głowach kłębiły się najgorsze myśli – co, jeśli trafi nam się napad anoksemiczny, co jeśli serce nagle przestanie pracować… Przez pierwsze miesiące nie spaliśmy, na zmianę monitorowaliśmy pracę jego serduszka.

Pierwsze cewnikowanie, plastyka balonowa zastawki płucnej odbyła się w trzecim miesiącu jego życia. Długo wyczekiwany dzień operacji ratującej życie Gniewka, który przez brak miejsc w szpitalach i szalejący Covid, nadszedł dopiero w styczniu.

W GCZD wykonano plastykę RVOT i pnia płucnego z wytworzeniem zastawki typu monocusp. Pomimo intensywnej rehabilitacji Gniewko, dopiero po operacji, miał na tyle sił, by w 7 miesiącu życia zacząć się przewracać z plecków na brzuszek. Kolejne cewnikowanie było kwalifikacją do drugiej operacji i odbyło się w maju. Plastyka balonowa tętnic nie powiodła się tak, jak oczekiwano i w wieku 12 miesięcy Gniewko przeszedł kolejną operację, która miała zakończyć się pełną korektą.

Niestety, nasza radość nie trwała długo, pełna korekta się udała, ale kilka dni po operacji szwy łączące łatę i ubytek międzykomorowy puściły – co kolejny raz zagrażało jego życiu. Na szczęście serce reagowało dobrze, ale nad nami wisiała wizja kolejnej operacji. W wieku 18 miesięcy Gniewko przeszedł trzecią operację serca, zamknięto ubytek VSD oraz wykonano plastykę zastawki trójdzielnej.

Gniewko jest mądrym chłopcem, który uwielbia czytać z rodzicami książeczki i poznawać świat podczas codziennych spacerów. Cały czas jest rehabilitowany, ponieważ taka duża ingerencja w ciało tak małego człowieka to wiele skutków ubocznych. Pracujemy również z osteopatą nad kształtem klatki piersiowej, która nie jest asymetryczna przez jej trzykrotne otwarcie, oraz nad tkanką, która ma tendencję do zbliznowaceń. Uczęszczamy na zajęcia logopedyczne, logo-rytmikę i muzykoterapię, oraz pracujemy z surdologopedą. Zajęć jest sporo, ale musimy nadrobić stracony czas, tak, by Gniewko mógł w pełni rozwinąć skrzydła.

Do pierwszej operacji nasze życie było jednym wielkim zmartwieniem, teraz zaczynamy czerpać garściami z każdego jego uśmiechu, każdego małego sukcesu i budzić się z uśmiechem na twarzy. Pozwalamy sobie marzyć o wspólnych podróżach i jego pięknym rozwoju, nie możemy się doczekać tego, co przyniesie nam przyszłość, pomimo tego, że tak wiele jeszcze przed nami. Tak wiele jeszcze przed nim.

Gniewko i rodzice dziękują za każdą pomoc, pozwoli nam ona przygotować się do kolejnej planowanej operacji.