Marcelina Kazimierczyk

Marcelina urodziła się w Warszawie w marcu 2018 roku. Niestety już w ciąży dowiedzieliśmy się że będzie bardzo chora. Po porodzie od razu potwierdziła się prenatalna diagnoza: atrezja zastawki trójdzielnej , ubytek przegrody międzykomorowej i zwężona tętnica płucna. W uproszczeniu HRHS - serce jednokomorowe. Jedynym rozwiązaniem jest 3 etapowe leczenie operacyjne. Niestety jest ono jedynie paliatywne i docelowo ostatecznym ratunkiem będzie przeszczep serca. Od razu po porodzie córka dostała lek prostin, który miał zapobiec zamknięciu się przewodu tętniczego Botalla. Na nasze nieszczęście preparat nie zadziałał i przewód szybko uległ zamknięciu. Po miesiącu badań i obserwacji w szpitalu lekarze uznali, iż część wady w naszym przypadku jest zaletą. Mianowicie stwierdzono, że ubytek przegrody międzykomorowej jest na tyle duży, iż daje nadzieję na uniknięcie pierwszego etapu leczenia. Marcelina została wypisana do domu. Nasze szczęście nie trwało jednak zbyt długo, gdyż po dwuch tygodniach saturacje zaczęły spadać do poziomu 60. Pilnie zostaliśmy przyjęci do szpitala gdzie podczas echa serca stwierdzono całkowite zamknięcie ubytku przegrody międzykomorowej. Zapadła decyzja o natychmiastowej operacji, która została przeprowadzona już następnego dnia. Zespolenie systemowo-płucne sposobem Blalock-Taussing. Operacja przebiegła pomyślnie, po 2 dobach na oddziale intensywnej terapii Marcelinka została przeniesiona na kardiochirurgię gdzie spędziła kolejne 2 tygodnie. Następnie po kolejnym tygodniu na kardiologii wyszła do domu. Rozwijała się nieco wolniej od rówieśników przez co została objęta pomocą fizjoterapeuty. W ósmym miesiącu życia ponownie zaczęły się spadki saturacji. Przeprowadzone zostało cewnikowanie serca, a na konsylium zapadła decyzja o kolejnej operacji. Operację metodą Glenna Marcelina miała wykonaną w dziewiątym miesiącu życia. Operacja na otwartym sercu odbyła się w krążeniu pozaustrojowym w głębokiej hipotermii. Na szczęście i tym razem zabieg przebiegł bez powikłań i po trzech tygodniach mogliśmy wrócić do domu. Po operacji saturacje wzrosły do 90 a Marcelina nabrała wiatru w żagle i zaczęła nadrabiać wszystkie zaległości w rozwoju. Niestety codziennie musi przyjmować kilka leków. Na dzień dzisiejszy regularnie odwiedza poradnie kardiologiczne w Warszawie i rejonie. Korzysta także z zajęć logopedycznych. W tej chwili ze względu na niskie saturacje, sinicę i szybkie męczenie się po kolejnym diagnostycznym cewnikowaniu serca została zakwalifikowana do następnego etapu leczenia - operacji metodą Fontana. Zabieg ma być przeprowadzony na początku przyszłego roku. 

Serdecznie prosimy o pomoc w postaci przekazywania 1% podatku  na dalsze leczenie Marceliny i zakup niezbędnego sprzętu diagnostycznego.